Toen Jan-Dirk van der Burg voor zijn negentiende verjaardag een Fujica spiegelreflexcamera kocht bij de Kinorama in Zoetermeer, droomde hij van vrouwenportretten in tegenlicht en reportages uit oorlogsgebieden in korrelig zwart-wit.
Dertien jaar later fotografeert hij het liefst een inspraakavond in zalencentrum Concordia in Katwijk, een schaaktoernooi in Wijk aan Zee of het hondenpoepbeleid in Purmerend. Droogkomische momenten met een stevig Hollands fundament.
Zijn bekendste werk laat de teloorgang van Sex Cinema Venus zien, de oudste sexbioscoop van de Amsterdamse Wallen die louter retroporno uit de jaren zeventig draait.
Momenteel werkt hij aan een boek over het fenomeen van Olifantenpaadjes, een hartstochtelijk pleidooi voor de kortst mogelijke weg van A naar B. Een monument van de meeste onschuldige vorm van burgerlijke ongehoorzaamheid.
Meer werk op www.jandirk.com
